پراگماتیسم؛ پرسشی گشوده

پراگماتیسم فلسفه‌ای است که اولین بار در آمریکا پدید آمد. ولی این امر بدین معنا نیست که تفکر پراگماتیستی محدود به این کشور است. پراگماتیسم مشتق از لفظ یونان (pragma) و به معنی عمل است. این اصطلاح را به اصالت عمل، عمل‌گرایی و غیره هم ترجمه کرده‌اند. این واژه اولین‌بار توسط چارلز سندرس پیرس، منطق‌دان آمریکایی در سال 1878 به کار برده شد. ویلیام جیمز هرچه بیشتر به آن عمق و محتوا بخشید و هربرت مید آن را با امر اجتماعی گره زد و سرانجام جان دیویی پراگماتیسم را با آموزش و پرورش و سیاست عجین ساخت. اکنون، پراگماتیسم به نظریه‌ای مبدل شده است. به نظر پراگماتیست‌ها، اگر عقیده‌ای به نتیجه خوب و کارآمد برای انسان بینجامد، باید آن را حقیقی قلمداد کرد. این کتاب حاوی پیامی اخلاقی است و آن استقبال از کثرت‌گرایی و تساهل است که پانتم کوشیده آن را در قالب تقدم عمل بر نظر در میان اندیشه‌های فیلسوفان پراگماتیست به ذهن خواننده منتقل کند و همچنین سعی دارد اهمیت پراگماتیسم را در اندیشه معاصر برای خواننده نشان دهد.

مطالعه بخشی از کتاب