شعر کوتاه فارسی به دنبال سنتهای هزار سالۀ آن تا به امروز ادامه یافته است. اما بیگمان حیات مدرن آن را باید از شعر نیما آغاز کرد و از زیباترین سرودههای او که البته کوتاه سرودههای او نیز هستند. بعد از نیما پیروان او نیزکوتاه سرودهاند و گاه چه زیبا، اما شعرهای کوتاه این شاعران تنها بخش اندکی از مجموعۀ شعرهای آنهاست. در شعر کوتاه و در ساختارهای کهن آن قوالب مشخصی وجود دارد، چون خسروانیهای عصر ساسانی، و در ادوار بعد رباعی، دوبیتی، ترانه و مفردات. این قالبها چه به لحاظ ساختار بیرونی و چه درونمایۀ آنها ویژگیهای تعریف شدهای دارند. اما دربارۀ شعر کوتاه مدرن فارسی لااقل تا این زمان بررسی مستقل و مشخصی انجام نیافته است. کتاب «کوته سرایی» با توجه گرایش روز افزون نسل جوان به شعر کوتاه و همچنین تأثیرات جهانی هایکو بر شعر امروز ایران و جهان ، مدخلی است برشناخت این نوعِ شعری.