دوران شکوفایی "شعر نو" ــ که در اصل با سرودن "ققنوس" به سال 1316 پدید آمد ــ کم و بیش تا آغاز دهه شصت ادامه یافت. در این فاصله شاخههای دیگری هم از بدنه این درختِ جوان رویید و بارور شد. "شعر سپید" بیگمان سرفرازترین شاخه این درخت بود و شاملو مهمترین نماینده آن. اقبالِ شاعران جوان در دو دهه اخیر به این شیوه از شعر روی همرفته بیشتر بوده است. شاید دلیل آن این است که برخی از آنان میپندارند که سرودن "شعر سپید" کاری است آسان. یا به سخن دیگر: روی آوردن به عرصهای است که گوینده ملزم به رعایتِ هیچ اصلی نیست، حتّی پایبند به این اصل که پیام هر متنی (خواه شعر و خواه غیر از آن) باید از طریق زبان انجام گیرد. مجموعه حاضر با آثاری از احمد شاملو، بیژن جلالی، منوچهر آتشی، محمدتقی شمس لنگرودی، سیدعلی صالحی و تنی چند از شاعران معاصر زینت یافته است. دکتر تورج رهنما تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در ایران و تحصیلات دانشگاهی را در آلمان و اتریش گذراند. او پس از بازگشت به ایران بیش از سی سال به عنوان استاد زبان و ادبیات آلمانی در دانشگاه تهران تدریس کرد. رهنما گذشته از انتشار دهها کتاب در زمینه ادبیاتِ امروزِ ایران و آلمان (به زبانهای آلمانی و فارسی) پنج مجموعه شعر نیز در ایران منتشر کرده است. دکتر رهنما در سالهای اخیر به دریافت دو جایزه بزرگ در آلمان توفیق یافته است. جایزه ادبی شهر هانوور (در سال 2000) و نشان بینالمللی "گوته" (در سال 2002).