بر طبق بسیاری از ارزیابیها ، وارد دوران فکری تازهای شدهایم . اکنون در دوران پستمدرن هستیم . روشنفکران برجستهای به ما میگویند که مدرنیسم مرده است ، و دورانی انقلابی پیش روی ماست – دورانی که از ساختارهای ظالمانه گذشته آزاد شده است ، اما در عین حال نگران انتظاراتش از آینده است . حتی مخالفان پستمدرنیسم ، که عرصه روشنفکری را بررسی میکنند ناخشنودند ، سر فصل تازهای را تشخیص میدهند . در جهان روشنفکری ، نوعی تغییر موضع به وجود آمده است . اکنون نامهای پیشگامان پستمدرن آشنا هستند : میشل فوکو ، ژاک دریدا ، ژان فرانسوا لیوتار و ریچارد رورتی . این اشخاص استراتژیستهای برجسته در میان پیشگامان پستمدرن هستند . آنها سمت و سوی حرکت را مشخص میکنند و ابزارهای مؤثرتری در اختیار این جریان میگذارند .