می‌دانم که هیچ نمی‌دانم

کارل رایموند پوپر را اگر بزرگ‌ترین فیلسوف قرن ۲۰ ندانیم، بی‌شک یکی از بزرگ‌ترین ‌هاست. او نزدیک‌ به یک قرن زندگی کرد و اندیشه‌هایش تحت تأثیر حوادث این دوران بود. پوپر پیرو فیلسوف دوران روشنگری، ایمانوئل کانت، و از مدافعان بی‌چون و چرای اندیشه‌های لیبرال و جامعه باز به معنای جامعه کثرت‌گراست. او پایه‌گذار مکتب «خردگرایی انتقادی» و از مخالفان سرسخت تام‌گرایی سیاسی، از افلاطون تا مارکس وپیرو خستگی‌ناپذیر دموکراسی پارلمانی لیبرال است. این کتاب مجموعه مصاحبه‌هایی است که روزنامه آلمانی زبان «دی ولت» در سال ۱۹۷۸ و ۱۹۹۰ با پوپر انجام داده است. در این مجموعه او از نقش فروید، وظیفه روشنفکران، روش و نظریه شناخت، آزمون و خطا و دیگر مباحثی در باب فلسفه، سیاست و فیزیک سخن می‌راند.