در هزار توی نیچه

آیا نیچه فیلسوف است؟ آیا اثر اصلی او، «چنین گفت زرتشت» اثری فلسفی است؟ با این که راوی آن صرفاً یک استدلال به دست می‌دهد و همین یک استدلال هم نامعتبر است. نیچه طبق چه معیارهایی یک فیلسوف قلمداد می‌شود؟ و اگر این معیارها سنجیده نباشند چه اتفاقی رخ می‌دهد. اما نیچه خود را فیلسوفی می‌داند که هم از عشق می‌نویسد هم از حکمت. در عین حال، چنین می‌نماید که اغلب آثارش نه در خدمت عشق، بلکه در خدمت نفرتند.
نویسنده این کتاب «الن وایت» نوشته‌های نیچه را نوعی هزارتو می‌داند که هیچ راه یگانه‌ای در آن وجود ندارد و این عنوان را از آن جهت بر می‌گزیند که بتواند خوانندگان و مخاطبان را در این مسیر تو در تو به دنبال خود بکشاند.
کتاب در هزارتوی نیچه در سه بخش و نه فصل به یکی از مضامین عمده فلسفه نیچه می‌پردازد: بازگشت جاودان. نویسنده در اثر فوق پیوندی هم با ادبیات برقرار کرده و از میلان کوندرا و ایتالیوکالوینو نقل قول‌هایی آموزنده آورده است.
«مسعود حسینی» مترجم این کتاب در کارنامه خود ترجمه کتاب‌های «هگل» نوشته فردریک بیزر، «لایب نیتس» نوشته نیکولاس جالی و «نظریه سوبژکتیویته در فلسفه فیخته» نوشته فردریک نویهاوزر را دارد.