دانشنامه فلسفه استنفورد به ایمانوئل کانت رسید 1397/2/9

ایبنا: ایمانوئل کانت (۱۷۲۴-۱۸۰۴) چهره اصلی فلسفه مدرن است. او تجربه‌گرایی و عقل‌گرایی مدرن متقدم را تلفیق کرد و واضع اصطلاحات بخش زیادی از فلسفه قرن‌های نوزدهم و بیستم بود و همچنان نیز تاثیر قابل توجهی بر متافیزیک، معرفت‌شناسی، علم اخلاق، فلسفه سیاسی، زیبایی‌شناسی و سایر حوزه‌ها دارد. ایده بنیادی «فلسفه نقدی» کانت- خصوصا در سه نقد او: نقد عقل محض، نقد عقل عملی و نقد قوه حکم- خودآیینی انسان است.

طبق استدلال او، فاهمه انسان منشا قوانین عام طبیعت است که تمام تجربه ما را ساختار می‌بخشند؛ و عقل انسان قانون اخلاق را برای خودش تعیین می‌کند، قانونی که مبنای باور ما به خدا، اختیار (یا آزادی) و بقای نفس است. لذا شناخت علمی، اخلاق و باور دینی با هم سازگار و فراهم‌اند زیرا همگی بر شالوده واحد خودآیینی انسان استوارند که، طبق جهان‌بینی غایت‌شناسی حکم تاملی که کانت برای متحد ساختن بخش‌های عملی و نظری نظام فلسفی‌اش طرح می‌کند، غایت نهایی طبیعت است.

در این کتاب ابتدا پیشگفتار دبیر مجموعه آمده است، سپس درآمد و زندگی و آثار ایمانوئل کانت ارائه شده است. طرح کانت در نقد عقل محض، ایئالیسم استعلایی، استنتاج استعلایی، اخلاق و اختیار، خیر اعلی و اصول موضوعه عملی و وحدت طبیعت و اختیار دیگر بخش‌های کتاب را دربرمی‌گیرد. یادداشت‌ها، کتابنامه، واژه‌نامه انگلیسی به فارسی و نمایه پایان‌بخش کتاب است.

کانت با آثار بسیاری شهرتی بین‌المللی به‌دست آورد و بر فلسفه آلمانی در اواخر دهه ۱۷۸۰ سیطره یافت. ولی در سال ۱۷۹۰ اعلام کرد که نقد قوه حکم به کل مشغله نقدی او خاتمه می‌دهد. ک.ل. راینهولت که اثرش تحت عنوان نامه‌هایی در باب فلسفه کانتی ایده‌های دینی و اخلاقی کانت را به شهرت رساند، در آن زمان کرسی استادی را که در دانشگاه ینا به فلسفه کانتی اختصاص یافته بود از آن خود کرده بود. ینا در مقایسه با کونیگسبرگ موقعیت کانونی‌تری داشت و به سرعت در حال تبدیل شدن به کانون مرحله بعدی تاریخ فکری آلمان بود. طولی نکشید که راینهولت راه انتقاد در پیش گرفت و از دیدگاه‌های کانت دور شد.

«ایمانوئل کانت» در ۱۱۰۰ نسخه و قیمت ۹ هزار تومان از سوی انتشارات ققنوس منتشر شد.