داستان‌های من از فقدان سخن می‌گویند/ کاش بوی سگ‌مُرده می‌داد! 1401/6/28

نمایش خبر

........................

خبرگزاری صبا

دوشنبه 14 شهریور 1401

........................

به گزارش خبرنگار ادبیات صبا، مجموعه داستان «کاش بوی سگ‌مُرده می‌داد» نوشته دلارام دلنواز به همت انتشارات هیلا به چاپ رسید. این کتاب شامل ۱۲ داستان کوتاه است که عناوین آن عبارتند از «شاید شانس با من یار شود»، «سکوی بازی»، «من به یک اسم هم دلخوشم»، «ریحان‌های توی باغچه»، «کاش بوی سگ‌مرده می‌داد»، «سلام، بفرمایید»، «استیلا در بلوک E۲»، «خیرگی»، «دکلته بدقواره»، «عروسک مومی»، «قندشکن» و «ردِ پیوند».

این نویسنده در گفتگو با خبرنگار صبا عنوان کرد: حدود ۴-۵ سال طول کشید تا این مجموعه داستان تکمیل شود. من در این کتاب سعی کردم درباره مسائلی بنویسم که به نظر ساده می‌آیند اما وقتی در قصه قرار می‌گیرند، مشخص می‌شود که برای قهرمان قصه بسیار چالش‌برانگیز است.

او ادامه داد: بسیاری از داستان‌های من درباره باورهایی هستند که در آدم‌ها وجود دارد و میان مردم خیلی راحت و معمولی به آن نگاه می‌شود اما بعد بسیار مشکل‌ساز می‌شوند.

دلنواز تصریح کرد: داستان «کاش بوی سگ‌مُرده می‌داد» هم براساس یک ایدئولوژی و جو مدارس دهه ۷۰، به وجود آمد. به دلیل سختگیری‌ها و محیط خشک و خشنی که در مدارس و خانواده‌ها وجود داشت، در این داستان دختر قصه ما ناخواسته با استشمام بوی عطر مردانه‌ای جذب یکی از دوستان همکلاسی خود می‌شود. در این داستان من قصد نشان دادن همجنس‌گرایی را نداشتم و می‌خواستم نشان دهم که تنها عطر مردانه بود که طبق غرایز طبیعی دختر را شیفته خود کرده بود و در پایان وقتی هم که متوجه این موضوع می‌شود، دیگر آن فرد و موضوع برایش جذابیتی ندارد.

او اضافه کرد: به طور مثال در داستان «شاید شانس با من یار شود» که برگزیده هجدهمین دوره مسابقه داستان‌نویسی صادق هدایت شد، به مساله تجاوز محارم پرداخته شده است. برای پرداختن به این موضوع تکنیکی در داستان‌نویسی وجود دارد که طوری قصه را بنویسیم و یک رفتار قبیح را طوی نشان دهیم که قبح کار مشخص باشد، ضمن اینکه مشکلی هم برای روایت چنین موضوعاتی وجود نداشته باشد. درنتیجه من همواره سعی می‌کنم حادثه‌ای را که اتفاق می‌افتد، به صورت غیرمستقیم بیان کنم.

این نویسنده با بیان اینکه در داستان‌های خود فقدان را روایت می‌کند، اظهار کرد: کلا داستان‌های من فقدان را بیان می‌کنند مانند فقدان عاطفه، فقدان روابط درست میان یک زن و شوهر، فقدان مسئولیت‌پذیری و… . من در داستان‌هایم بیشتر روی باور افراد تمرکز می‌کنم، مثلا داستانی دارم درباره یک دختری که به واسطه تفکرات خواهرش مجبور می‌شود از خانه بیرون برود و در غسالخانه کار کند. یا خانمی که به دوست خود قول می‌دهد تا چهل روز سر خاک شوهرش قرآن بخواند. من بیشتر سعی می‌کنم روی باورهای ساده میان مردم کار کنم که برایشان بسیار مهم است اما در اصل چیزی نیست جز هیچ و پوچ. ما معمولا بسیار با باورهای خود زندگی می‌کنیم و به آن‌ها پایبند هستیم، بدون اینکه بدانیم آن باورها هیچ چیز خاصی نیستند و حتی چقدر دیگران را دچار مشکل می‌کنند.

دلنواز در پایان از نگارش یک رمان خبر داد و گفت: درحال نگارش یک رمان تاریخی – سیاسی هستم. این رمان اتفاقی‌ را که در دهه ۶۰ رخ داده است، روایت می‌کند.