داستان «کجا میبرند درختان مرده را» زندگی، عواطف و آرزوهای سه نسل از زنان را روایت میکند. راوی داستان، زنی است که امروز را دوست ندارد، امروزی خود کرده و خود ساخته و حالا با نگاهی نوستالژیک به گذشته فکر میکند. زنی غرق در خاطرات و توهمات. آرمانگرا و برج عاجنشین. زنی که میخواست همه چیز را بر هم بزند. تغییر دهد و بهتر کند. با خویی شتابزده و بیاحتیاط. و عاقبت شکست خورده و بیمار. دخترش جوان و بیکار است. بیهدف و بیآرزو و یا به دنبال حقیرترین آرزوها. تنبل و پرمدعا و خودبزرگبین. مصرفکنندهای بیمصرف. تربیت نشده و رها شده در مرداب. اما مادر این زن، زنی تنها، محروم و رنجکشیده. مقاوم و صبور. زنی که میداند از زندگی چه میخواهد. معتقد و سختکوش، اما خشک و بیانعطاف. زنی که اعتقاداتش با پوست و گوشت و خونش یکی است و اگر بخواهی تغییرش دهی مثل این است که بخواهی بودنش را از او بگیری و نابودش کنی! زنی که بار خانواده را بر دوش میکشد. «عاطفه طیّه» نویسنده جوانی است که داستان این سه زن را روایت کرده است و کتابی خواندنی برای نسل جوان امروزی نگاشته است.