عشقی که پس از سالها خود را نمایان کرده و همه چیز را تغییر میدهد.
کاتارسیس عشق ممنوعهای بود که میبایست فقط از فاصلهای دور تماشایش کرد. اما حضور او پس از سالها آتشی است که همه چیز را میسوزاند و البته همه چیز را روشن میکند.
در قسمتی از کتاب میخوانیم:
سال دوم هنرهای زیبا سال انزواست. از اواخر سال اول، که سال آشنایی و بعد منحصربهفرد شدن است، این انزوای عجیب آغاز میشود. نه اینکه این انزوا مانع ارتباط باشد، اتفاقاً برعکس، خود نوعی وسیله ارتباطی با سیگنالهایی مشخص است. و هر چقدر که منحصربهفردتر باشی منزویتر میشوی و البته انزوایی منحصربهفرد!
انزوای هرکس شکل خاص خود را دارد و از روزی که هنرهای زیبا افتتاح شده این زایشِ انزوا آغاز شده و هنوز هم به اشکال مختلف بازتولید یا متولد میشود.
مطالعه بخشی از کتاب