این کتاب از مجموعه حکایتهای فلسفی برای حفظ زمین و به منظور توجه به ارتباط آدمها با طبیعت تدوین شده است . نویسنده در این کتاب سعی نموده حکایتهایی را جمعآوری نماید که در سنتهای مردم سراسر جهان یافت شود . دغدغهها و دلمشغولیهای امروزی بومشناسان در اکثر این حکایتها دیده میشود . مثلاً این تفکر که «زمین مال ما نیست ، ما آن را ارث بردهایم و آن را به فرزندانمان تحویل میدهیم» از نمونه تفکراتی است که مورد بحث قرار گرفته است . طبیعت همواره به ما یادآوری میکند که نظم را به آن برگردانیم. ما نمیتوانیم همچون تنها اربابان زمین رفتار کنیم و به منابع بیپایان آن چنگ بزنیم . لازم است به پندها و حکمتهای دیگر تمدنها هم گوش فرا دهیم .
« پیکمال » به حکایتهایی که جمعآوری کرده نکات ادبی حاوی گفتههای خردمندانه از نویسندگان و شاعران جهان افزوده است که در آنها لزوم هماهنگی انسان و طبیعت دیده میشود .