امپراتوری اسطوره‌ها کنایه از دنیای نمادین ادبیات مدرن ایران است . فضایی نمادین که اسطوره‌های کهن ایرانی را به شکلی مدرن ، درون خود باز تولید کرده است . مسئله اصلی در این کتاب ، مطالعه نحوه بازنمایی نامطلوب از غرب در فرهنگ ادبی ایران با رویکرد روانکاوی فرهنگی است . در واقع هدف از این نوشتار ارائه تحلیلی روانکاوانه از تصویر غرب در گفتمان ادبی ایران در دوره تاریخی سال‌های 1332 تا 1356 است. در این رویکرد ، عناصر زبانی از طریق روانکاوی نشانه‌شناختی ، تحلیل و نحوه بازنمایی غرب در گفتمان ادبی بررسی می‌شود . در این جا ساختار نشانه‌شناختی و معنایی زبان ادبی برجسته می‌شود تا از طریق تحلیل آن به هدف مهم‌تری در شناخت عناصر بیگانه‌ستیزی پنهان و ناخودآگاهانه در فرهنگ مدرن ایران نائل شویم . زبان پیوند تنگاتنگی با میل سیاسی ، ایدئولوژی و قدرت دارد ، پس لازم است از طریق چنین مطالعاتی در عرصه فرهنگی و از طریق تحلیل زبان نمادین و استعاره‌ای فرهنگ معاصر ، به زبان به عنوان امری سیاسی تأکید شود . در این اثر ، واژه گفتمان به گونه‌ای مترادف و هم معنا با واژگان سخن ، نظم گفتار ، متن ، زبان ، کنش – گفتار و کردار گفتاری به کار رفته است . گفتمان ، کاربرد زبان به مثابه کردار اجتماعی است . کردار اجتماعی که رابطه‌ای دیالکتیکی با ابعاد اجتماعی دیگر دارد .
مطالعه بخشی از کتاب
