جامعه شناسی موسیقی

چنان­که علاقه­‌مندان به آثار آدورنو به خوبی می­‌دانند، درکی که آدورنو در فلسفۀ خویش به خواننده ارائه می­‌کند   تحت تأثیر تأملات وی در خصوص منطق موسیقایی شکل گرفته است، و به کمک همین واقعیت می­‌توان بسیاری ازمؤلفه­‌های اصیل نظریۀ او را بهتر فهمید.
«مقدمه­‌ای بر جامعه‌­شناسی موسیقی» از این بابت از اهمیت شایانی برخورداراست که سنگ‌­بنای رویکرد کلی آدورنو نسبت به موسیقی و فلسفه را می‌­توان در آن مشاهده کرد.
کتاب از دوازده فصل و یک پس­گفتار در خصوص جامعه‌­شناسی موسیقی تشکیل شده است: انواع شنونده‌های موسیقی، موسیقی سبک (یا مردم‌­پسند)، کارکردهای موسیقی در جامعۀ بورژوایی، طبقات و قشربندی‌­ها، اپرا،  مؤلفه­‌های ملی در موسیقی، نقش موسیقی مدرن (یا آوانگارد)، و بحث میانجی‌گری همگی از جمله محورهایی هستند که آدورنو به کمک آن­‌ها تلاش کرده است پرسش‌های ثمربخشی پیش روی جامعه‌­شناسی موسیقی بگذارد تا راهنمای کار پژوهش­گران در این حوزه باشند.