چیزی که مسلم است این است که هیچ کدام از موقعیتهای کتاب جدی نیستند. روایتها و خرده روایتها سرشار از طنز یا کمدی هستند و هر جا که مجالی بوده، شخصیتها و کاراکترها به بازی و هجو گرفته شدهاند. اما تفاوتی که مجموعه کتاب زمینی با مجموعه نهنگ تاریک دارد این است که این بار این شوخیها بومی شدهاند. یعنی تمام این بازیها صاحب جغرافیا شدهاند و دیگر از آن بیمکانی و بیزمانی پیشین اثری نیست. انگار که بازی و بازیگران دارای زمین شدهاند.