مولف در این اثر، شمایلنگاری خدا و موجودات فراطبیعی در هنر ابتدایی هخامنشی، از دورۀ کوروش کبیر تا داریوش اول را بررسی کرده، اما پیش از آن به درستی پیشزمینۀ تاریخی چنین شمایلنگاریهایی در ایران را در محوطههایی چون حسنلو، مارلیک، شوش و غیره واکاوی کرده است. نگارنده به منظور واکاوی بازنمایی بصری و شمایلنگاری خدا و موجودات فراطبیعی دورۀ ابتدایی هخامنشی، بیشتر به اثر مهرهای بایگانیهای تختجمشید بهویژه باروی تختجمشید پرداخته است؛ هرچند در این میان به کتیبههای سلطنتی و نقوش برجستۀ هخامنشی در بیستون، تخت جمشید و نقش رستم نیز نگاهی داشته، از سویی، به منابعی چون تواریخ هرودوت و اوستا نیزاستناد کرده است. پس از توصیف و تشریخ همۀ این منابع و نمونهها، در اخر به جمعبندی مطالب در خصوص شمایلنگاری خدا و موجودات فراطبیعی در هنر ابتدایی هخامنشی میپردازد.