یکی از مهمترین نوشتههای ارسطو کتاب شاعری است که در جستجوی ارائه تفسیری دقیق از انواع شعر و ساختار و اجزای شعر والاست. ارسطو شعر را ابزار تقلید برای نمایش یا بازنمایی زندگی به واسطه شخصیت، احساس و کنش میداند. البته ارسطو برای شعر گسترده معناییِ وسیعتری را در نظر میگیرد، به گونهای که این ظرف بزرگ انواع شعر از جمله حماسه، تراژدی، کمدی، و... را در خود جا دهد.
ارسطو در شاعری قصد آن را دارد تا با ارائه دستورهای عملی به تراژدینویسهای نوپا یاری برساند و در پی آن است تا دور از نگره آموزشی، چارچوبی زیباییشناختی، نظری و عملی ارائه کند که نمایشنامهنویسان را ناخودآگاه سمتوسویی هنرمندانهتر و عمیقتر ببخشد.
کتاب شاعری تأثیرگذارترین اثر دنیای کلاسیک در حیطه نقد ادبی است.