روزنامه شرق
«جایى که شرق و غرب، همدیگر را ملاقات مى کنند» یک شعار تبلیغاتى معروف است که تا به حال در مورد خیلى از کالاها استفاده شده است و اگر آنقدر نخ نما نمى شد حتماً ناشران هرمان هسه در مورد آثار او هم از چنین شعارى استفاده مى کردند. اگر خواننده آثار هسه بوده اید، مى دانید که منظورم چیست. آن بدبینى هسه به تمدن جدید و به طور خاص تکنولوژى و همچنین علاقه عجیبش به خلق افسانه ها و شخصیت هایى سودایى که مایه اى از پوچى دارند و در کنار آن مفهوم سفر در آثار او همگى ویژگى هایى هستند که حال و هوایى شرقى - غربى دارند. در داستان هاى بلند هسه این ویژگى، بنیادین بوده و حالا با خواندن مجموعه داستان «گورزاد» از او مى توان نتیجه گرفت که کل آثارش (چه کوتاه و بلند) از چنین فضایى برخوردار است. گورزاد، بازى سایه ها، رویاى زیبا، خواب نى لبک، آوگوستوس و خبرى عجیب از ستاره اى دیگر از جمله داستان هاى این کتاب است که با ترجمه سروش حبیبى به فارسى برگردانده شده اند و در تک تک آنها مى توان افکار نویسنده اى بدبین و ناامید را دنبال کرد که بدبینى اش مختص روزگار و تقدیر خاص آن نیست و سرشت آدم ها را هم دربر مى گیرد. شاید بهتر باشد در مورد هسه بیشتر از این توضیح ندهم و پیشنهاد کنم براى شناخت شخصیت او به سراغ داستان «خواب نى لبک» بروید که در آن سرنوشت جوانى روایت مى شود که به قصد ترانه خوانى از دیار خودش کوچ مى کند و با پیرمردى اهل دریا همسفر مى شود. در این داستان مى توانید سایه شخصیت هسه را پررنگ تر از همیشه مشاهده کنید و بهتر است براى خواندن کتاب، اول از همه همین داستان «خواب نى لبک» را بخوانید. البته این پیشنهاد مختص کسانى است که تازه مى خواهند هسه بخوانند. جسارت نشود.
