کتاب حاضر به بررسی خاندانی می‌پردازد که از 550 تا 330 قبل از میلاد مسیح بر کشور ایران فرمان می‌راندند. نویسنده ابتدا از ظهور مادها و پارس‌ها می‌نویسد و سپس به کردارهای کورش ــ بنیانگذار این سلسله ــ می‌پردازد. او «پارسوا» را نخستین جایی می‌داند که قوم پارس در آن‌جا اقامت می‌کند و می‌نویسد: «پارسوا» به عنوان سرزمین پارسیان بی‌گمان در جایی قرار داشته که امروز به آن کردستان ایران می‌گویند. یعنی جایی در جنوب دریاچه ارومیه و شمال دره‌هایی که جاده خراسان بزرگ از آن‌ها می‌گذشته است. کوروش کشورگشای بزرگی بود و گویا برخلاف اسکندر در آغاز کار خود نیروی رزمنده و آموزش‌دیده‌ای نداشت. سربازان پارسی کوروش در آغاز سواری نمی‌دانستند لذا او ناچار می‌شود به آموزش سواره‌نظام خود بپردازد. در میان فرمانروایان بزرگ تاریخ کم‌تر کسی به اندازه کوروش در میان نسل‌های آینده نام نیک از خود برجا گذاشته است. هرودوت تاریخ‌نویس یونانی می‌گوید خود ایرانیان از او به عنوان پدر یاد می‌کنند که هم مهربان بوده و هم همه چیزهای خوب را برایشان فراهم کرده است. کتاب شاهنشاهی هخامنشی 464 صفحه است و در قطع وزیری توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است.
