تأملات در باب ماکیاولی شرحی خلافآمد بر دو کتاب ماکیاولی یعنی شهریار و گفتارها است. خلافآمد است زیرا اشتراوس در آن کوشیده تا با اتخاذ منظرگاهی پیشاماکیاولیایی، یعنی منظرگاهی پیشامدرن، آموزۀ ماکیاولی را کشف کند. اشتراوس در این شرح حیرتانگیز، با آشناییزدایی از ماکیاولی، ما را با یک ماکیاولی «غیرمنتظره» آشنا میکند. این ماکیاولی آشناییزداییشده پیامبر جدید است، با یک وحی جدید. او مبدع نظم و ترتیباتی جدید است.
او در نظر معاصرانش، یعنی حاملان نظم و ترتیبات قدمایی، آموزگار شرّ است. اما مخاطب اصلی او، در مقام فیلسوف، نه انسان پیر معاصر، بلکه جواناناند، آیندگان؛ آیندهداران. سپاه این فیلسوف ـ پیامبر بیسلاح جدید را جوانان، یعنی آیندگان، تشکیل میدهند، یعنی انسانهای مدرن.