کتاب گلستان را شیخ مشرّفبن مصلح سعدی شیرازی (متوفی به سال ٦٩١ یا ٦٩٤ هجری قمری) به سال ٦٥٦ تصنیف کرد. این کتاب مشتمل است بر مقدمهای در نعت خدا و سبب تحریر کتاب و آنگاه هشت باب گلستان میآید: در سیرت پادشاهان، در اخلاِ ق درویشان، در فضیلت قناعت، در فواید خاموشی، در عشق و جوانی، در ضعف و پیری، در تأثیر تربیت، در آداب صحبت؛ که هر کدام دارای چندین و چند حکایت است در آن باب، بجز باب هشتم، در آداب صحبت، که بیشتر جملات قصار است و در مواعظ و حکم.