منبع: خبرگزاری کتاب ایران
پنجشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸
..............................
کریچلی در کتاب «به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم» با تکیه بر مطالعات حرفه‌ای‌اش در فلسفه قاره‌ای و مشاهدات و تجربیات شخصی‌اش از مربیان فوتبال، بازیکنان و طرفداران نشان می‌دهد که چرا فوتبال محبوب‌ترین ورزش این کره خاکی است.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) کتاب «به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم» نوشته سایمون کریچلی با ترجمه سیاوش آقازاده مسرور توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.
سایمون کریچلی نویسنده و فیلسوف معاصر انگلیسی است. او در سال ۱۹۶۰ متولد شده و تاکنون عناوین مختلفی از کتاب‌هایش در ایران ترجمه و چاپ شده‌اند. در این کتاب سایمون کریچلی با تکیه بر مطالعات حرفه‌ای‌اش در فلسفه قاره‌ای و مشاهدات و تجربیات شخصی‌اش از مربیان فوتبال، بازیکنان و طرفداران نشان می‌دهد که چرا فوتبال محبوب‌ترین ورزش این کره خاکی است. او تحت عنوان «سوسیالیسم»، فوتبال را به سیاست گره زده و به قول خود به «بوطیقای فوتبال» می‌پردازد. او می‌نویسد «آنچه در یک تیم سازمان یافته رخ می‌دهد، دیالکتیک بی وقفه‌ای است بین فعالیت جمعی و مشترک گروه و فعالیت‌های حمایتگرانه و تکمیلی بازیکنانی که وجودشان تنها به‌واسطه تیم معنی می‌یابد.» عمق و گستره دانش کریچلی شگفت‌آور است. روایت او را شخصیت‌‌هایی چون زین‌الدین زیدان، مارتین هایدگر فیلسوف و یورگن کلوپ مربی لیورپول پیش می‌برند. تفکرات دقیق فلسفی کریچلی به خوانندگان کمک می‌کند که دوباره درباره رابطه‌شان با فوتبال فکر کنند.
او در کتاب پیش رو، نسبت به فوتبال و حواشی آن رویکردی سیاسی‌اجتماعی دارد و چنین می‌نویسد: «گوشه‌کنایه‌های سیاسی در مورد برگزاری جام جهانی در روسیه، در این برهه تاریخی (پیش از برگزاری جام جهانی روسیه)، آن‌قدر واضح و پرشمار است که نیازی به شمردنشان نیست. و اگر بخواهیم تصویری از زمانه عجیب و غریبی که در آن به سر می‌بریم ارائه دهیم، شاید جام جهانی روسیه یک نمونه کامل باشد: فساد ساختاری کلان، هم سازمانی (فیفا) و هم دولتی (رژیم پوتین)، مه غلیظ و فراگیر پوپولیسم ملی اقتدارگرا، رفتارهای خشونت‌بار احتمالی از سوی طرفداران، فرهنگ سلبریتی‌پروری که مدام بین بازیکنان بزرگ شدت می‌گیرد، رنگ و لعابپرزرق و برق و کورکننده حمایت مالی مشارکتی در همه‌جا، تبلیغات بی‌پایان برندهای بزرگ و بی‌شک، موسیقی رعب‌آور وشبه‌واگنری در استادیوم. زشتی‌هایی وجود خواهد داشت ولی زیبایی هم در کار خواهد بود: زیبایی بازیکنان، شکوه خود بازی و تماشگران با سرودهایشان، لباس عجیب و غریبشان و صورت‌هایی که به رنگ پرچم نقاشی شده‌اند. شک ندارم که چندتایی بازی بزرگ هم در پیش است و شاید حتی چند غافلگیری. کسی چه می‌داند، شاید انگلیس در مرحله گروهی حذف نشود و شاید برنده نهایی آلمان نباشد.»
کریچلی در بخش دیگری از این کتاب بیان می‌کند که چگونه بیشتر باورهای حقیقی فلسفی‌‌اش درباره مسائل کلی مانند مکان، زمان، احساس، عقل، زیباشناسی، اخلاقیات و سیاست، بیش از هر چیزی درباره فوتبال صدق می‌کند. در واقع به اعتقاد او، چه بسا این مسائل فقط درباره فوتبال صدق می‌کند. طبیعتا این قضیه بدان معناست که فلسفه را می‌توان به ورزشی کم و بیش کم اهمیت تقلیل داد یا به این معنا که فوتبال حایز امتیاز ویژه‌ای است که به ما امکان می‌دهد بینشی پایدار درمورد معنای انسان بودن در این جهان به دست آوریم. نویسنده بسیار امیدوار است بتواند خواننده را متقاعد کند که مورد دوم صحیح است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم؟ فوتبال درباره خیلی چیزهاست، چیزهای پیچیده، متناقض و متعارض بسیار: حافظه، تاریخ، مکان، طبقه اجتماعی، جنسیت با تمامی تنوع پرمساله‌اش، هویت خانوادگی، هویت قبیله‌ای، هویت ملی، ماهیت گروه‌ها، هم‌گروه بازیکنان و هم گروه طرفداران، و روابط اغلب خشونت‌آمیز ولی گاه آرام و تحسین‌برانگیز بین گروه ما و گروه‌های دیگر. فوتبال مسلما نوعی بازی تکنیکی است و نیازمند نظم و انضباط و تمرین بی وقفه برای حفظ آمادگی بازیکنان و مهمتر از آن رسیدن به شکل تیمی و حفظ آن. هر تیم یک شبکه، ترکیب‌بندی ای پویا، ماتریسی از گره‌های متحرک و دایم در جنب و جوش است که در عین حال سعی دارد شکل خود را از دست ندهد و فرمش را حفظ کند. هر تیم فرم متحرک و متغیر است، سرشاخ با فرمی دیگر، فرم تیم حریف. هدف شکل تیمی ـ فارغ از مالکیت توپ، شرف نظر از این که بخواهید هجومی یا دفاعی باز کنید ـ اشغال و کنترل فضاست. تلاش تیم فوتبال برای کنترل فضا بسیار شبیه به نظامی و انتظامی کردن آن است. فوتبال تداوم جنگ است به شیوه‌ای دیگر؛ گو اینکه شیوه فوتبال آشکارا خصمانه است: ماجرای فوتبال پیروزی است (و گاهی شکست قهرمانانه)
سوسیالیسم، وجد حسانی، سوژه‌زدایی از فوتبال، توپ‌بودن چه حس و حالی دارد؟، تکرارِ بی‌خاستگاه، تئاتر هویت و ناهویت، موسیقی باید طنین‌انداز شود، تئوری و پراکسیس، بلاهت، ذکاوت، زیزو، نوستالژی مربی‌گری، کلوپ‌تایم، تاریخ‌گرایی فوتبال، فراخواندن و انزجار عناوین فصول اصلی این کتابند.
کتاب «به چه فکر می‌کنیم وقتی به فوتبال فکر می‌کنیم» نوشته سایمون کریچلی با ترجمه سیاوش آقازاده مسرور با ۱۵۱ صفحه مصور، شمارگان هزار و ۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۵ هزار تومان منتشر شده است.
