۱۳۸۰ یانیس ریتسوس در اول ماه مه ۱۹۰۹ در یونان متولد می‌شود و از قهر سرنوشت چنان تنها می‌شود که جز اشیأ آشنایی پیرامون خود نمی‌یابد. او به پنجره‌ها، درها، پرده‌ها، میزها و مجسمه‌های بی‌شمار می‌پیوندد و اشعارش راز به راز زبان اشیأ را کشف می‌کند. ریتسوس که همعصر روزگار فاجعه‌هاست، چون فردی آشنا، اما ناشناس شعرهایش را خلق می‌کند، چنان که به رغم نزدیکی بسیارش به دغدغه‌های انسان روزگار خود، منحصر به فرد و تجربه‌ای یگانه است. در سال ۱۹۷۲ پس از اکتاویوپاز، جایزه بزرگ بین‌المللی شعر به خاطر مجموعه آثارش به ریتسوس تعلق می‌گیرد و آراگون در مقدمه مجموعه شعر او چنین می‌نویسد: نخست از او چیزی نمی‌دانستم، نمی‌دانستم که او بزرگ‌ترین شاعر زنده این عصر است و قسم می‌خورم که او را نمی‌شناختم. زیرا هر بار با هر شعرش هیجان یک اکتشاف را حس می‌کردم. اکتشاف یک انسان... مجموعه دهلیز و پلکان از یانیس ریتسوس با ترجمه محمدعلی سپانلو که بر جریان شعر معاصر فارسی بسیار تأثیرگذار بود، اینک در فرصت فراهم آمده پس از بیست و سه سال توسط نشر ققنوس به چاپ دوم می‌رسد
