اِستیون اَندرسون، نویسندۀ کتاب، در راه شناساندن هویت داریوش مادی، مدارک تاریخی و نوشتاری گوناگونی مانند منابع کلاسیک (گزنفون، هرودوت، توسیدید، بروسوس، آیسخولوس، ارسطو، کتزیاس، هارپوکراسیون)، اسناد و متون اکدی (استوانۀ کوروش، روایت منظوم، رویدادنامۀ نبونئید، استوانۀ سیپّار نبونئید یا متن رؤیا، استل حرّان، پیشگویی دودمانی) و کتابهای عهد عتیق (بهویژه دانیال) را واکاوی کرده است تا به این وسیله موجودیت و هویت داریوش مادی را به اثبات برساند. کتاب پیشِ رو دربارۀ یکی از دورههای حساس تاریخ ایران باستان است، دورۀ گذار از حکومت ماد به شاهنشاهی پارسی (هخامنشی). نویسنده در کتاب خود این دوره را مادی_پارسی نامگذاری کرده است. با وجود اینکه کتاب دربارۀ داریوش مادی است، شخصیتهایی مانند کوروش دوم (کوروش کبیر)، بنیانگذار شاهنشاهی پارسی، و نبونئید واپسین شاه امپراتوری بابلی نو نیز حضور پررنگی در مباحث و موضوعات مرتبط با هویت داریوش مادی دارند، بهویژه هنگامی که سخن از متون نوشتهشده به خط میخی و زبان اکدی به میان میآید و اشارههایی هم به داریوش یکم هخامنشی و پیوند او با داریوش مادی شده است.