روایت شاعرانه دختر 10 ساله از جنگ: نگاهی به «زندگی پشت و رو» 1396/2/7

گروه ادب و هنر: روایت به شکل شعر آن چیزی است که ساختار و شکل «زندگی پشت و رو» نوشته تاینها لای را متفاوت می‌کند. در واقع راوی، اتفاقاتی را که برایش می‌افتد، به زبان شعر روایت می‌کند. این داستان ویژه رده سنی نوجوانان با ترجمه بهزاد صادقیان به تازگی در نشر انتشارات آفرینگان منتشر و راهی بازار نشر شده است. «زندگی پشت و رو» روایتی از زندگی «ها» دختر 10 ساله ویتنامی است که روزهای خود را با مراقبت از درخت پاپایا، گوش دادن به قصه‌های مادر، انتظار برای برگشتن پدری که هرگز او را ندیده و سروکله زدن با سه برادر بزرگترش می‌گذراند. آتش جنگ که در ویتنام جنوبی شعله می‌گیرد، «‌ها» را مجبور می‌کند تا همراه خانواده‌اش با کشتی، ویتنام را ترک کند. «زندگی پشت و رو» که به پناهنده‌های سراسر جهان تقدیم شده، برنده مدال افتخار نیوبری است. تاینها لای در موخره‌ای که در کتاب آمده است، خطاب به خوانندگان این کتاب می‌گوید: «بسیاری از اتفاقاتی که برای «ها»، افتاد برای خود من هم رخ داده است. من هم در ۱۰ سالگی شاهد پایان جنگ ویتنام بودم و همراه خانواده‌ام به آلاباما گریختم. من هم پدری داشتم که در جنگ مفقودالاثر شد. من هم مجبور بودم انگلیسی یاد بگیرم و حتی در اولین روز مدرسه همکلاسی‌هایم موهای دستم را کشیدند. کلاس چهارمی‌ها می‌خواستند مطمئن شوند که من واقعی هستم، نه یکی از آن تصاویری که در تلویزیون دیده بودند. بسیاری از جزئیات این داستان از خاطرات خودم نشأت گرفته‌اند.»