خبرگزاری ایلنا
بازی آخر بانو نقد شد
تهران- خبرگزاری کار ایران
شیوه روایت رمان بازی آخر بانو همانند بسیاری از آثار نویسندگان واقع گرا کلاسیک است با این تفاوت که مثل بسیاری از رمانهای واقع گرای مدرن فصل بندی دارد .
به گزارش خبرنگار فرهنگ و اندیشه ایلنا: محمدرضا گودرزی در نشست نقد و بررسی رمان بازی آخر بانو گفت: شیوه روایت رمان بازی آخر بانو همانند بسیاری از آثار نویسندگان واقع گرا کلاسیک است با این تفاوت که مثل بسیاری از رمانهای واقع گرای مدرن فصل بندی دارد .
وی تصریح کرد : در رمان بازی آخر بانو مثل رمان "خشم و هیاهو"،" ویلیام فاکنر" , بخشی از رمان بوسیله تک گویی درونی روایت می شود ولی در 60 صفحه آخر رمان منطق روایت بدون دلیل تغییر می کند و نویسنده از این شیوه می خواهد که به جای رمان ضد رمان بنویسد .
گودرزی با اشاره به ضد رمان که باید از همان آغاز معلوم و مشخص باشد گفت: در ضد رمان نویسنده می خواهد روایت را جعل کند و سعی دارد که به متن تاکید نکند اما منطق روایی در رمان بازی آخر بانو برای خواننده روشن نمی شود و نویسنده شوک را در لحظهای در داستان بوجود می آورد که رمان در مراحل پایانی است و از این راه نویسنده سعی دارد که به جعلی بودن روایت اقرار کند .
وی افزود : رمان بازی آخر بانو در بعضی از لحظات مرا به یاد رمان" جزیره سرگردانی"،" سیمین دانشور" می اندازد و در این رمان دانشور به عمد می خواهد که مرز میان واقعیت تاریخی و داستانی را به هم بریزد.
وی افزود :تفاوت گویش ها و منش ها رمان را به سمت چند صدایی برده است "باختین" درباره "تولستوی" می گوید 30 شخصیت را تولستوی در این رمان خلق کرده است تا یک اندیشه در یک شخصیت جمع و بیان کند .
گودرزی با اشاره به دیالوگ در رمان بازی آخر بانو در برخی از موارد یکدست نیستند گفت: دیدگاه شخصیت ها با ذهن و زبان آنها می خواند و شخصیت پردازی زن در این رمان به سمتی می رود که زن حتی اگر همسر یک روشنفکر باشد باز هم مظلوم است و از اوکنک می خورد .
گودرزی در پایان گفت: رمان بازی آخر بانو در نهایت یک رمان خواندنی است .
پایان پیام
