روزنامه ایران-بخش کتاب
جستارى در زندگى و اندیشه هاى هوسرل و هایدگر
در حدود چند دهه است که پدیدارشناسى به عنوان یک گرایش نه چندان مرکزى در میان روشنفکران ایرانى مطرح شده است. وقتى فردید، حنجره خود را درباره هایدگر به نمایش مى گذاشت، خواه ناخواه هوسرل در پس جمله هایش نشسته بود و شاید عینک اش را روى بینى اش جابه جا مى کرد. در حالى که مى گفت: معرفت از خیره شدن به شىء به دست مى آید. اواخر دهه ۶۰ با ترجمه کتاب «ایده پدیده شناسى» نام وى بیشتر بر سر زبان ها افتاد. صفحاتى از مجلات به او فکر کردند و چاپخانه ها خود را در حال درآوردن کتاب هایى در این مورد یافتند. سال گذشته کتاب عبدالکریم رشیدیان به نام «هوسرل در متن آثارش» پدیدارشناسى را براى فارسى زبانان در دسترس قرار داد. یکى از استادان بتازگى درباره وضع جدید فلسفه در غرب گفته: بتازگى، هوسرل مورد بازبینى اصحاب فلسفه تحلیلى قرار گرفته است.
در چنین وضعى کتاب «زمینه و زمانه پدیدارشناسى» به تألیف سیاوش جمادى به بازار کتاب آمد. این کتاب جستارى در زندگى و اندیشه هوسرل و هایدگر است.
اگزیستانسیالیسم، هرمنوتیک و نژادپرستى انواع مباحثى است که به ضمیمه پدیدارشناسى مورد توجه تألیف منظور قرار گرفته و حتى در بخش دهم (پایان) نقدهایى بر ضد هایدگر و پدیدارشناسى طرح شده اند. این کتاب مفصل در ۱۰۰۰ صفحه نشان دهنده همه آن چیزى است که به آن پدیدارشناسى مى گویند.
برخى از مسائل براى نخستین بار طرح شده و مورد تدقیق قرار گرفته و از این رو همچنین به خاطر برخورد خلاقانه اى که با موارد حاشیه اى دارد تحقیقى کم نظیر است. این کتاب را نشر ققنوس در سال ۱۳۸۵ عرضه کرده است.
