با خویشتن خویش صادق باش 1396/2/7

    گاهی در توصیف رفتار آدم های دیگر از واژگانی نظیر این استفاده می کنیم که فلانی اصیل است، یا این رفتارش نشانه اصالت خانوادگی او است یا اینکه در تحقیر برخی گفته می شود این رفتار به دلیل غیراصیل بودن است. اما اصالت به چه معناست؟ آیا معنایی نژادی و خونی دارد؟ آیا به تربیت و فرهنگی که در آن پرورش یافته ایم ربط دارد؟ آیا به ثروت و جاه و مکان مربوط است؟ اصالت چیست که فیلسوفانی چون پلونیوس نیز بر آن تاکید می کنند؟ آیا این تاکید بر اصالت موجب ظهور و بروز فاشیسم و گفتارهای نژادپرستانه نمی شود؟ کتاب در جست وجوی اصالت نوشته چارلز گیان که به تازگی به همت آرش محمد اولی ترجمه و توسط نشر ققنوس منتشر شده، می کوشد به این پرسش ها پاسخ دهد. در این کتاب او به ردیابی بسط تاریخی مفهوم اصالت از خاستگاه هایش در قرن هجدهم تا کاربردهای مساله دار امروزین می پردازد. نویسنده در فصل اول به اندیشمندانی چون مارتین هایدگر، برنارد ویلیامز استنلی کول که درباره مفهوم اصالت کار کرده اند، می پردازد. او نشان می دهد که اصالت به عنوان فضیلتی فردی و اجتماعی چه مزایایی دارد، اگرچه هدف اصلی کتاب مدح این مفهوم نیست بلکه نقد و تامل بر مفروضات ناگفته یی است که حول این مفهوم وجود دارد و آن را سرپا نگه داشته است. نویسنده در این کتاب به تامل در این باب می پردازد که چرا و چگونه معنای اصالت تغییر کرده است: چرا اصالت زمانی به این معنی بود که جزیی از تصویر کیهانی بزرگ تری باشیم و زمانی دیگر به معنای تامل و تعمق در جهان درونی خود.