نوشتههای این دفتر، همگی یادداشتهایی فلسفی-انتقادیاند که در قالبی تازه سامان یافتهاند و به میانۀ جهان پرتاب شدهاند. پس این کتاب البته در حقیقت یک «کتاب» نیست، دفتری است از پارهنوشتهها که هرچند نظمی بر آنها حاکم است، اما خصلت تکهپارۀ خود را نیز کتمان نمیکنند. این خصلت البته بیش از آنکه محصول انتخابِ شخصی نویسنده باشد، محصول زمانۀ تکهپارۀ ما، زمانۀ زوال و فروپاشی، است. خود نویسنده در مقدمهاش مینویسد: "آنچه بههمچسبیدگیِ مواد منفجره را توجیه میکند، سنگینتر شدنِ آن با هدف شدیدتر شدن قدرت تخریب آن است تا حتی اگر امید منفجر شدنش واهی از آب درآید، دستکم بتواند به عنوان تودهای سنگین شیشهای، پنجرهای، یا سر و دستی را بشکند."